Beveiliging is de laatste 20 jaar een veel meer omvattend begrip geworden dan ooit tevoren. Feitelijk kunnen we spreken van een compleet nieuwe dimensie die is toegevoegd aan een vertrouwd begrip. Sinds diverse (terreur)aanslagen en de komst van cybercrime kunnen en mogen we de risico’s ervan niet negeren. Denk bijvoorbeeld aan de drastisch verscherpte maatregelen op Schiphol; het inpakken van iets simpels als een toilettas is opeens een hele aangelegenheid geworden. En het Mediapark in Hilversum werd na een aanslag een hermetisch afgesloten terrein, waar het voorheen een open dorp was. En ook beruchte virusinfecties zetten de maatschappij eens in de zoveel tijd compleet op z’n kop; voorbeelden als SARS, MERS en Corona vereisen ingrepen die hun weerga niet kennen. Mensen kunnen en mogen niet zomaar meer de straat op, strenge controles op besmetting leiden tot bijna bovenmenselijke taferelen. En minder kwalijk, maar wel heel ingrijpend is de bestrijding van de eikenprocessierups; feitelijk ook een vorm van beveiliging die in 2019 tot een heuse volkshysterie werd.